ÖZET

Amaç:

Hedefe yönelik tedavide yeni ajanların geliştirilmesi ve bu ajanlara belirgin klinik yanıtın alınmasıyla konsolidatif (bütünleştirici) cerrahi düşünülmeye başlandı. Cerrahi rezeksiyon ve hedefe yönelik tedavinin birlikte yapılmasında artan peroperatif morbidite potansiyeli akılda tutulmalıdır.

Hastalar ve Yöntemler:

Retrospektif olarak tümör rezeksiyonu öncesinde sunitinib, sorafenib veya bevacizumab+interlökin-2 tedavilerini alan hastalar çalışmaya alındı.

Bulgular:

Haziran 2005 ve Ağustos 2008 tarihleri arasında toplam 19 hastaya hedefe yönelik tedavi sonrasında rezeksiyon uygulandı. Hastaların 18'inde laparoskopik ve 3'ünde açık cerrahi yöntem kullanıldı. Hastaların 8'i lokal ileri evrede, 6'sı lokal nükslü ve 3'ü ise metastatikti. Bilateral renal hücreli karsinom olan iki hastaya ise tümör hacmini küçülterek parsiyel nefrektomi yapılabilir hale getirme düşüncesiyle tedavi verildi. Peroperatif komplikasyon hastaların %16'sında saptandı. Bir hastada ciddi intraoperatif kanama ve eşzamanlı karaciğer rezeksiyonuyla gelişen yaygın intravasküler koagülopati görüldü. Retroperitoneal nüksün ve komşu kolonun en-blok çıkarıldığı bir hastada barsak anastomoz kaçağı ve apse gelişti. İki hastada (%11) minör cerrahi komplikasyon olarak yara yerinde seroma ve insizyonel herni tespit edildi. Yirmi spesmenin patolojik değerlendirmesinde %80 hastada berrak hücreli tip, %5 hastada kromofob tip ve %10 hastada sınıflandırılamayan renal hücreli karsinom rapor edildi. Bir hastada (%5) tam patolojik yanıt alındı.

Sonuç:

Hedefe yönelik tedavi sonrasında yapılan konsolidatif cerrahi, hastaların çoğu için düşük morbidite ile uygun bir seçenek olabilir. Buna karşın doku ve/veya damarsal bütünlüğün bozulmasına bağlı ciddi komplikasyonlar gelişebilir.