ÖZET

Prostat biyopsisi prostat kanseri şüphesi olan hastalarda tanı için altın standart yöntemdir.

Hodge ve arkadaşlarının tanımladığı standart sekstant biyopsinin kanser saptamadaki yetersizliği ve yeni biyopsi şemalarının kanserin morfolojisi hakkında da fikir vermesinden ötürü genişletilmiş biyopsi ve saturasyon biyopsisi kavramları ortaya çıkmıştır. Biyopsi öncesi mutlaka anestezi yapılmalıdır ve %1-2'lik lidokainle yapılan periprostatik sinir bloğu önerilen yöntemdir. Genişletilmiş biyopside optimal örnekleme sayısı ve lokalizasyonlar kesin olarak tanımlanamasa da standart sekstant biyopsiye ek olarak 4-6 adet lateral apeks, mid ve bazal biyopsi alınması önerilmektedir. Transizyonel zon biyopsisi genişletilmiş biyopside önerilmez. Saturasyon biyopsisi ise sistematik olarak 20'den fazla kor alınması şeklinde tanımlanır. İlk biyopsi yaklaşımı olarak saturasyon biyopsisinin, genişletilmiş biyopsiye üstünlüğü gösterilememiştir. Kanser şüphesinin devam ettiği ve ilk biyopsisinde atipik küçük asiner proliferasyon (ASAP), yüksek dereceli prostatik intraepitelial neoplazi (HGPIN) saptanan olgularda tekrar biyopsi gerekmektedir. Bunun gibi tekrarlayan biyopsi gerekliliğinde ise saturasyon biyopsileri kuvvetle önerilmektedir.

Prostat kanseri tanısında hangi olgulara biyopsi yapılması gerektiği hala tartışmalı bir konudur. Prostat spesifik antijen (PSA) ve parmakla rektal muayene (PRM)'nin düşük pozitif prediktif değerlerinden ötürü kime biyopsi gerektiği konusunda yeni testler gündeme gelmiştir. Prostat kanseri geni 3 (PCA3) de kanserli dokuda yoğun olarak eksprese edilen gen bazlı bir proteindir. PCA3 ile ilgili çalışmaların çoğunda tekrarlayan biyopsi gerekliliğini öngörmede PCA3'ün PSA'ya üstün olduğu gösterilse de klinik kullanıma girmesi için daha geniş çaplı çalışmalara ihtiyaç vardır.