ÖZET

Derlemenin amacı:

Her kanserde olduğu gibi prostat kanserinde (PKA) de yüksek risk tanımını iyi yapmak ve hangi hasta grubunun bu tanımlamaya dâhil olacağını tam olarak belirlemek gerekmektedir. Ancak yüksek riskli PKA'de hangi tedavi yönteminin bu hastalar için daha uygun olduğunu söylemek zordur. Bu derlemede, yüksek riskli PKA'nde cerrahi tedavi ve/veya radyoterapi literatür eşliğinde değerlendirilecektir.

Yeni bulgular:

Son yıllarda görüntüleme yöntemlerinin ve cerrahi sonrası nihai patolojiyi tahmin etmek için kullanılan Partin tabloları/ nomogramların artan rollerine rağmen klinik olarak T3 PKA'li hastaların %13-27'sinin nihai patolojilerinde prostata sınırlı hastalık saptanmaktadır. Yüksek riskli PKA'de mikrometastazlar nedeniyle lenf nodu ve sistemik yayılımın yüksek olabileceği bilinse de, mikrometastatik hastalıkta lokal pelvik kontrolün önemli olduğunu düşündüren yayınlar bulunmaktadır. Ancak, yüksek riskli PKA'li hastalara agresif multimodal tedavi protokolü ile daha iyi sonuçlar elde edilebileceği vurgulanmaktadır. Prostatektomi spesmeninde yüksek riskli bulguların (R1) saptanması adjuvan radyoterapi (ART) endikasyonları olarak belirlenmiştir. Yapılan çalışmalar, kurtarma radyoterapisine göre ART'nin daha yüksek 5 yıllık biyokimyasal rekürrenssiz sağkalım ve daha iyi lokal kontrol sağladığı saptanmıştır.

Sonuç:

Yüksek riskli PKA'nde tek tedavi olarak sadece cerrahi ya da radyoterapinin onkolojik sonuçları yeterli değildir ve bu hastalar multimodal yaklaşımlardan fayda görmektedirler. Gelecekte bu hasta grubunun küratif lokal tedavilere ek olarak efektif adjuvan sistemik tedavilerle kombine edilen yeni algoritimlerden daha çok fayda görmesi beklenmektedir.