ÖZET

Amaç:

Prostat karsinomu (PK) önemli oranda ölümcül ve morbiditesi olan, sık görülen kanser türlerinden biridir. PK’nin etiyolojisi net değildir. Enflamatuvar yolaktaki sitokin ve mediatörler; kronik enflamasyon ve kanser arasındaki ilişkide, çeşitli basamaklarda rol oynamaktadır. Bu çalışmanın amacı, PK’li hastalarda siklooksijenaz-2 (COX), apopitozis ve anjiyogenezis arasında ilişki olup olmadığını belirlemektir.

Gereç ve Yöntem:

2005-2010 yılları arasında, patolojik evresi pT2 olup radikal prostetektomi uygulanan 49 olgu, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji arşivinden retrospektif olarak seçilmiştir. Histolojik slaytlar tanısal açıdan tekrar gözden geçirilmiş ve Gleason skorlama sistemine göre derecelendirilmiştir. Olgulara immünohistokimyasal olarak COX-2, vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEBF), monoklonal antikor (M30), bcl-2 uygulanarak değerlendirilmiştir.

Bulgular:

Hastaların ortalama yaşı 63,8 idi. Yirmi bir hasta Gleason skor ≤6 ve 28 hasta Gleason skor ≥7 olarak derecelendirildi. COX-2 ekspresyonu %81,6 hastada tespit edildi. COX-2 ekspresyonu bcl-2 ekspresyonu ile korele olarak bulunurken, VEBF ile COX-2 arasında korelasyon saptanmadı. Gleason skor ile M30 arasında negatif korelasyon saptandı. Ortalama yaşam ve COX-2 arasında negatif korelasyon saptandı. COX-2 ekspresyonu arttıkça sağkalım süresinin anlamlı olarak azaldığı saptandı.

Sonuç:

Çalışmamız PK karsinogenezisinde COX-2’nin anjiyogenezisi arttırmaktan çok apopitozisi inhibe ederek etki ettiğini düşündürmektedir. Bu sonuçların, tedavi stratejilerine yeni bakış açıları sunabileceği gibi, hastaların klinik takiplerinin sonuçlarını öngörmede faydalı olabileceğini düşünmekteyiz.